Słowo afazja oznacza częściową lub całkowitą utratę umiejętności posługiwania się językiem, spowodowaną uszkodzeniem odpowiednich struktur mózgowych.

Rozwój języka u dziecka rozpoczyna się w okresie prenatalnym, biorąc pod uwagę uwarunkowania genetyczne oraz doświadczenia słuchowe i czuciowe płodu.

Mowa jest jedną z tych sprawności człowieka, której musi się nauczyć w dzieciństwie, podobnie jak innych czynności (siadanie, stanie, chodzenie).

Rozwój mowy wiąże się z całokształtem życia dziecka, jest jednym z jego komponentów. Mowa wywiera wpływ na powstawanie i kształtowanie się czynności umysłowych i stanów emocjonalnych, zaś uczucia i stany emocjonalne oddziałują na rozwój mowy.

Jeśli dziecko mówi z językiem między zębami, nie wymawia głosek przewidzianych dla jego wieku lub wymawia je w sposób zniekształcony (np. dziwne brzmienie głoski r), warto zwrócić się do logopedy.